ஏய்.. சாப்பிடபோகலாம்எழுந்திரிடி…! என்றகீர்த்தனாவின்குரலைகேட்டுமூழ்கியிருந்தவேலையிலிருந்துவிடுபட்டுநிமிர்ந்தேன். அவள்சாப்பாட்டுகேரியருடன்நிற்பதைபார்த்து
மணிஒன்றாகிவிட்டதா….? என்றபடிதிறந்திருந்தகோப்புகளைஒவ்வொன்றாககணினியில்மூட,


”வேலைக்குள்நுழைந்துவிட்டால்உனக்குதான்உலகமேமறந்துவிடுமே..! என்றவாறுஎன்நாற்காலிக்குபின்னால்உள்ளகப்போர்டைதிறந்துஎன்கேரியரையும்எடுக்கபின்இருவரும்லன்ச்ரூமைநோக்கிநடந்தோம். முன்னால்நடந்தஅவளின்உடல்அசைவைபார்த்ததும்மனம்தானாகரசிக்கதொடங்கியது. என்னைவிடஒருவயதுமட்டுமேகுறைவானகீர்த்தனாஅழகில்சிற்பம்போன்றவள்.


சுருள்கூந்தலும்ரோஜாபூவைஒத்தஇதழ்களும், சிரிக்கும்போதுபளீரெனப்ரகாசிக்கும்பற்களும், வழுவழுவெனதந்தம்போன்றமூக்கும், நீள்வட்டமுகமும், அதில்படபடக்கும்கறியகண்களும், சற்றுஉயரமானஅவள்உடலின்அகன்றதோள்களும், பார்க்கும்எந்தகண்களையும்சுண்டிஇழுக்கும்எடுப்பானமுலைகளும்எனசொல்லிகொண்டேபோகலாம். வேலையில்சேர்ந்துஇவளைமுதன்முறையாய்பார்க்கும்வரைநான்தான்அழகிஎன்றஒருஇறுமாப்புமனதின்ஓரத்தில்இருந்ததுஎன்னவோஉண்மைதான்.


அதனால்ஆபீஸில்இருந்தவர்கள்இவளிடம்அதிகமாய்ஜொள்விடுவதுஎனக்கொன்றும்வியப்பளிக்கவில்லை. பணியில்சேர்ந்ததும்வேலைசம்மந்தமாகஅவ்வப்போதுவரும்பலசந்தேகங்களைஎன்னிடம்அடிக்கடிவந்துகேட்கநானும்பொறுமையாகவிளக்கமளிக்கஇருவரும்நெருங்கியதோழிகளானோம். இத்தனைஅழகிருந்தும்செவ்வாய்தோஷம்எனஜாதகம்சரியாகஅமையாததால்திருமணம்கூடிவராமல்மிகவும்கஷ்டபட்டுகொண்டிருந்தாள். பெற்றோர்களோஇவளுக்குபின்னால்இருக்கும்பெண்ணைநினைத்துஎப்படிபட்டமாப்பிள்ளையாயிருந்தாலும்முடித்துவிடமுனைந்துகொண்டிருந்ததுதான்இவளுக்குமிகவும்வேதனையளித்தது.


அவளுக்குஅப்படியென்றால்எனக்கோதிருமணமாகியதால்வேதனையில்இருந்தேன். பெண்பார்க்கும்போதேஎன்மாமியாரின்சிடுசிடுமூஞ்சியைபார்த்துபயந்துபோய்அம்மாவிடம்கூறஅதேல்லாம்ஒன்றுமில்லைநீயாககற்பனையைவளர்த்துகொள்ளாதே…! எனஅடக்கிவிட்டாள். திருமணமாகிஒருமாதத்திற்குபின்சிறுசிறுவிஷயத்திற்கெல்லாம்குறைகண்டுபிடிக்கதொடங்கினாள். ” வேலைக்குபோகிறோம்என்கிறதிமிருஉனக்கு……! எனஎதற்கெடுத்தாலும்குத்திகாட்டிதிட்டுவாள். ஆனால்சம்பளத்தைமட்டும்குரங்குதிண்பண்டத்தைபிடுங்கிசெல்வதுபோல்பிடுங்கிகொள்வாள். இதையெல்லாம்நான்பெரியதாய்எடுத்துகொள்வதுமில்லைவருத்தப்பட்டதுமில்லை, ஆனால்இரண்டுவருடங்களாய்இன்னும்குழந்தையில்லைஎன்பதால்இப்போதுஅவள்விஷ்வரூபம்எடுத்துராட்ஷசிபோல்ஆடுவதைஎன்னால்தாங்கிகொள்ளமுடியவில்லை. கணவரோமுதலில்ஏனோதானோவெனஎன்பக்கம்இருந்தவர்இப்போதுமுழுமையாய்அம்மாவின்பக்கம்பேசுவதுமிகவும்வேதனையாய்இருந்தது.


சாப்பிட்டதும்இருவரும்அலுவலகத்தின்பின்னால்உள்ளமரத்தடிக்குவந்துஅமர்ந்தோம். இதுவரைஆபீஸ்விஷயங்களைபற்றிபேசியநாங்கள்இப்போதுதனிமைக்குவந்ததால்அவளிடம்சரிநேற்றுவந்தமாப்பிள்ளைஎப்படி…? எனகேட்டேன்.


ஊம்….! கல்யாணராமன்கமலஹாசன்மாதிரிஇருந்தான்…..! அதாவதுபரவாயில்லைமனிதனுக்குஇரண்டாவதுகல்யாணம்எனதோன்றுகிறதுஏனென்றால்வயதுநாற்பதுஇருக்கும்…..!


என்நிலையைபார்த்தும்நீதிருந்தவில்லையா…..? புறஅழகைபார்க்காதேடி….. நல்லகுணம்இருக்கானுபாருஅதுதான்சந்தோஷமானவாழ்க்கை..!


நான்ஒன்னும்அதுக்காகவெல்லாம்மறுக்கவில்லை…இத்தனைவயதிலும்வேலைக்கும்போகாமல்சொந்தமாய்தொழிலும்செய்யாமல் …..ரிட்டையர்ட்ஆனபிறகும்வேலைக்குபோய்வரும்அப்பாவின்சம்பளத்தில்வாழ்கிறான். ”ஏன்வேலைக்குபோகவில்லைனுநான்கேட்டதற்குஅதான்நீவேலைக்குபோறயல்ல”னுஏதோகல்யாணம்ஆகிவிட்டதுபோல்சொல்றான்.


”என்னசெய்யறது…. இந்தசெவ்வாய்தோஷம்உச்சிக்கும்கொண்டுபோகும்சிலசமயம்பாதாளத்திற்கும்கொண்டுபோகும்னுசொன்னதுசரிதான் …!” எனஅங்கலாய்த்தேன்.


அதெல்லாம்ஒன்றுமில்லைஇதெல்லாம்நாமாநமக்குவிதிச்சிகிட்டவிலங்குநினைக்கிறேன். நல்லமாப்பிள்ளைவந்தபோதெல்லாம்வெட்கத்தைவிட்டுநானேஅப்பவிடம்எப்படியெல்லாம்கெஞ்சியிருப்பேன்….அதுமட்டுமாமாப்பிள்ளைவீட்டுகாரங்களேபலமுறைவந்துதோஷமெல்லாம்ஒன்னும்பாக்காதீங்கஅதுக்குபரிகாரம்பண்ணிக்கலாம்…பெண்ணைமகனுக்குரொம்பபிடித்துவிட்டது …சரினுசொல்லுங்க…!” என்றுகேட்டபோதுஎப்படியெல்லாம்விரட்டியடித்தார்என்றாள்.


“ஏய்….! அந்தசுகுமாரைவைத்துதானேபேசுகிறாய்…! ”உண்மையாலுமேநல்லவரன்தான் !


ஊம்…. பேசிஎன்னபண்ணறதுஅவருக்குதான்இப்பகல்யாணமாகிஆறுமாதமாகிறதே…! சரிவிடுஉன்ஹிட்லர்என்னசொல்கிறாள்…?


ஆமா…உன்பேச்சைகேட்டுகிட்டுஅவளிடம்அவருக்குமெடிக்கல்செக்கப்பண்ணிபாக்கலாமேனுபோனவாரம்சொன்னதுதான்இப்பஉச்சகட்டத்துலஆடுரா….! தன்மகனுக்குவேறுகல்யாணம்செய்துவைக்கபோறதாகுண்டைதூக்கிபோடுகிறாள். என்னசெய்யறதுனுஎனக்குஒன்றும்புறியவில்லை.


உன்னைமாதிரிஒருஸாப்ட்கேரக்டர்உள்ளபெண்ணைநான்பாத்ததேயில்லை….! உன்மாமியாஎதைதிட்டினாலும்தலையைகுனிந்துகொண்டுநீநிக்கறதுதான்பெரியதப்பேகவலையேபடாதேஉன்னைமீறிஒன்றும்அவர்களால்செய்யமுடியாது.


அதுக்கில்லைஅவர்இப்போதெல்லாம்என்னுடன்சரியாய்பேசுவதுகூடஇல்லை. மூனுநாலுமாசம்பாப்போம்இல்லைனாவேறகல்யாணம்பண்ணிகிறேன்என்றுஅம்மாவிடம்சொல்வதைநானேகாதால்கேட்டேன்.


சிறிதுநேரம்யோசித்தவள்பின்சங்கீதாஎனக்குஒருஐடியா …!


என்ன…?


நாளைநாம்ஒருஹாஸ்பிடலுக்குசென்றுஉனக்குடெஸ்ட்பண்ணிவரலாம், அதன்பின்மற்றதைபேசலாம்என்றாள். அதேசமயம்நேரமாகிவிடவேஇருவரும்பணியிடத்திற்குகிளம்பினோம்.


அடுத்தநாள்ஹாஸ்பிடல்சென்றுசெக்கப்செய்துகொள்ளரிசல்ட்இரண்டுநாளைக்குபின்வந்துவாங்கிகொள்ளசொன்னார்கள். அதன்பின்இருவரும்காலியாய்வந்தபஸ்ஸைபிடித்துஅலுவலகத்திற்குபயணித்தோம்.


நான்பொதுவானவிஷயங்களைபற்றிபேசிவரஅவள்அன்றையசெய்தித்தாளைபடித்தபடிவந்தாள். எனக்குஎரிச்சல்வர …இந்தமாதிரிபஸ்ஸில்ஏறியபின்படிப்பதுதுளியும்பிடிக்கவில்லைஎன்றவாருபேப்பரைபிடுங்க
ஏய்….இருடிசங்கீதாஉனக்குஒருமுக்கியமானசெய்திஇருக்குபார்என்றபடிஅதைகாட்டினாள்.


அதுவொருவிளம்பரசெய்தி….உங்களுக்குதொழிலில்அடிமேல்அடியா…வியாபாரத்தில்நஷ்ட்டமா…புதுவீட்டில்எப்போதும்சண்டையாநிம்மதியின்றிதவிக்கிறீர்களா…… தீராதநோயால்அவதிபடுகிறீர்களா….. திருமணம்கூடிவரவில்லையா…..குழந்தைபாக்கியம்இன்றிதவிக்கிறீர்களா…..எனமேலும்சிலவற்றைகுறிப்பிட்டு…….இதுபோன்றபிரச்சனைகளில்இருந்துவெளிவரமுடியாமல்தவிக்கிரீர்களா…. ….உடன்ஸ்வாமிகளைஅணுகிஆசிபெற்றுதகுந்தபரிகாரம்செய்துகொள்ளுங்கள்…. அடுத்தஇருபதுநாளில்பலனைகாணலாம்எனஅச்சிட்டிருந்தார்கள்.


… வரும்போதுஉங்கள்ஜாதகத்தைகண்டிப்பாககொண்டுவரவேண்டும்எனகுறிப்பிட்டுகீழேஅர்த்தானந்தாஸவாமிகள்என்றுமுகவரிதரப்பட்டுஇருந்தது.
என்னடிநீயாஇதைநம்புகிறவள்…?


அப்படியெல்லாம்ஒன்றுமில்லைஜாதகம்என்வாழ்க்கையைமிகவும்பாதித்ததால்தான்விரக்தியில்அப்படிசொன்னேன்.


இதெல்லாம்ஏமாற்றிபணம்பறிக்கும்வேலையோஎனதோன்றுகிறது….! எனசொல்லிவிட்டுரிசல்ட்எப்படிவருமோனுமனம்திக்திக்எனஅடித்துகொள்கிறதுஎன்றேன்.


கவலைபடாதேநல்லபடியாதான்வரும்…! அப்படியேநெகட்டிவாவந்தாலும்அதற்கெனவைத்தியம்இருக்கிறதுஎன்றாள்.


இருவரும்அலுவலகத்தைஅடைந்துவேலைபார்க்கதொடங்கினோம். என்றைக்கும்இல்லாமல்என்மனம்இன்றுஏனோவேலையில்லயிக்காமல்அந்தசெய்தியைசுற்றிசுற்றியேவந்தது. ஒருமுறைபரிகாரமும்தான்செய்துபார்கலாமா…? எவ்வளவுதான்விஞ்ஞானம்வளர்ந்தாலும்மனம்என்றகுரங்குஇதுபோன்றவிஷயங்களில்ஏன்இப்படிநம்பிக்கைகொள்கிறதுஎனதெரியவில்லை…! இறுதியில்அதையும்தான்செய்துபார்த்துவிடுவதுஎன்றஎண்ணம்வலுத்துவிட, கீர்த்தனாவின்டேபிலுக்குசென்றேன். என்னைபார்த்துமே


” பரிகாரம்செய்யவதுஎனமுடிவுசெய்துவிட்டாய்… அதுதானே…! என்றாள்மெதுவாக


எப்படிதெரிந்துகொண்டாய்…?


உன்னோடதோழிஎனக்குதெரியாதா…!


சரிபேப்பரைகொடுமுகவரிவேண்டும் …!


இரு….. எனபேப்பரைஎடுத்துகொடுக்க, முகவரியைநன்றாகபார்த்தேன். என்னடிசெங்கல்பட்டுக்குபக்கத்தில்இருக்கும்போலிருக்கு. சரிநீயும்நாளைக்குலீவுபோட்டுவிட்டுஎன்னுடன்வாயேன்உன்செவ்வாய்தோஷத்திற்கும்பரிகாரம்பண்ணிக்கலாம்என்றேன். சிறிதுயோசித்தவள்பின்


இதுவும்நல்லயோசனைதான் ….! சுகுமாரின்அம்மாகூறியதிலிருந்துஎனக்கும்அப்படியொருஎண்ணம்கொஞ்சம்இருக்கிறது…….! என்றாள்

அடுத்தநாள்இருவரும்அலுவலகம்செல்வதாய்வீட்டில்கூறிவிட்டுஅர்த்தானந்தாஸவாமிகளின்குடிலைநோக்கிபயணித்தோம். அதுமெயின்ரோட்டிலிருந்துஉள்ளேஇரண்டுமைல்தள்ளிதனியாகஇருக்க, அங்கேசெல்வதற்குஅதிகசிரமம்இருக்கவில்லைகாரணம்சிலர்சென்றுவந்துகொண்டிருந்தனர். அதன்அமைப்புஏதோசோலைபோல்இருக்கசுற்றிலும்மிகஉயர்ந்தகாம்பவுண்ட்சுவர்நேர்த்தியானமுறையில்கட்டப்பட்டிருந்தது.


உள்ளேசிறுகுடில்களுக்குஇடையேசற்றுபெறியகுடில்நடுவேஇருந்தது. உள்ளேநுழைந்தவுடன்வரவேற்புஅறைபோல்இருந்தஅதில், பலரும்அமர்ந்திருக்க, இத்தனைபேராதினம்வருகிறார்கள்எனஇருவரும்வியந்துபோனோம். சிறிதுநேரத்தில்நெற்றிமுழுவதும்திருநீரும், தலையில்குடுமியும், இடுப்பில்வெள்ளைவேட்டிமட்டும்கட்டிகொண்டுகழுத்தில்நீளமானபூனூலோடுஇளம்சாமியார்அருகேவந்து ”என்னகாரியமாய்ஸ்வாமிகளைதரிசிக்கவந்துள்ளீர்கள்….? எனகனிவானகுரலில்கேட்டார். எப்படிஇதைஅவரிடம்கூறுவதுஎனநான்தயங்க, கீர்த்தனாபடபடவெனமெல்லியகுரலில்கூறினாள்.


உங்கள்ஜாதகங்களைகொண்டுவந்துள்ளீர்களா…? எனகேட்டுவாங்கியவர்
”அம்மாநீங்கள்இப்படிஅமர்ந்திருங்கள் …….ஜாதகங்களைகணித்துஸ்வாமிகளின்பாதங்களில்வைக்கிறேன்பின்னர்அவரேஉங்களைஅழைப்பார்….அம்மா ..! தாங்கள்இருவரும்தனித்தனியாகதரிசிக்கவிரும்புகிறீர்களா…? என்றார். இல்லை…! சேர்ந்தேபார்க்கிறோம் ….! என்றோம். பின்எங்கள்ஜாதகங்களைஏதோஸ்லோகம்சொல்லியபடிதன்முகத்தருகேகும்பிடுவதுபோல்செய்துவிட்டுஎடுத்துசென்றார்.


இருவரும்மீண்டும்அமர்ந்துகாத்திருக்கதொடங்கினோம். பக்கத்தில்நிர்வாகஅலுவலகம்என்றபலகைமாட்டியிருக்கஉள்ளேஒருபெண்ணும்வயதானஒருவரும்கணினியோடுவேலைபார்த்தனர். அதைகண்டகீர்த்தனாஇங்கபாருடிஸ்வாமிகள்கணினியெல்லாம்வைத்திருக்கிறார்…..அப்புறம்இங்கஇருக்கிறயாருக்கும்தோஷமேஇருக்காதுனுநினைக்கிறேன்….! எனசொல்லியபடிசிரிக்க, ஏய் …! பேசாமல்இருக்கமாட்டஎனஅடக்கினேன்.


குடில்மரத்தாலும்ஓலையாலும்வேய்ந்தவைகளானாலும்விலையுர்ந்தவைஎனதெறிந்தது. நாங்கள்இருந்தஇடத்திலிருந்துபெறியகுடிலுக்குஅகலமானமொசைக்பாதைஇருக்கமேலேமட்டும்கூரைஅமைத்திருந்தார்கள். குடிலைசுற்றிமரங்களும், புல்வெளியும்அதில்மலர்செடிகள்நிறைந்துநந்தவனம்போல்மிகவும்ரம்மியமாய்இருந்தது. அதனால்வந்தகுளிர்ந்தகாற்றுஅந்தவெய்யில்காலத்தில்உடலுக்குஇதமாய்இருக்கஇருவரும்அதைரசித்துகொண்டிருந்தோம்.


அடுத்தஒருமணிநேரம்கழித்துஅதேஇளம்சாமியார்மீண்டும்வந்துஎங்களைஉள்ளேஅழைத்துபோனார். நடைபாதையைகடந்துஉள்ளேசென்றதும்வெளியேஇருந்துபார்த்ததைவிடகுடில்பெரியதாகதான்இருந்தது. நறுமணம்நாசியில்நுழைந்துஇனம்புரியாதஉணர்வைஉடலிலும்மனதிலும்உண்டுபண்ணியது. சிறுசிறுரூம்கள்போல்இருக்கசிலவற்றில்விஷ்னுமற்றும்அம்மன்சிலைகளைப்ரதிஷ்டைசெய்திருந்தார்கள். குடிலின்மையத்தில்இருந்தஅந்தபெரியஅறைக்குள்நுழையஅங்குமின்விளக்குகள்ஏதுமின்றிகுத்துவிளக்குகள்மட்டுமேஇருக்கஅரையிருட்டாய்இருந்தது. நடுவேயிருந்தமேடையில்அர்த்தானந்தாஸ்வாமிகள்அமர்ந்திருந்தார்.


முதலில்கண்களுக்குஎதுவும்சரியாய்புலப்பாடாமல்இருக்கசற்றுநேரத்தில்மெல்லதெரியதொடங்கியது. ”குழந்தைகளேஇப்படிஅமருங்கள் …! எனஸ்வாமிகள்இதமாய்அழைத்துதனக்குஎதிரேஅமரவைத்தார். நடுத்தரவயதிலிருந்தஅவர், காவிதுணியால்உடலைசுற்றிக்கொண்டுதலையைமொட்டைஅடித்துமுகத்தில்மீசைதாடிஎதுவும்இன்றிஇருந்தார். நெற்றியிலும்கைகளிலும்திருநீர்மற்றும்சந்தனம்பூசியிருக்கஉடல்சற்றுபருமனாகஇருந்தது. விளக்கொளியில்அவர்உடல்மினுமினுக்கதேஜஸ்நிறைந்தமுகத்திலிருந்துஒருகாந்தஅலைபரவிஈர்த்தது. அவரின்இருபுறமும்குத்துவிளக்குகள்ஒளியைஉமிலஊதுபத்தியும்சாம்பிராணியும்நறுமணத்தைகாற்றில்புகையாய்கலந்துகொண்டிருந்தது


குழந்தைகளேஉங்களுக்குகடவுளின்ஆசிபரிபூரணமாய்கிடைக்கட்டும் …! என்றுகையைதூக்கிஆசீவாதம்செய்யஅதைகேட்டதும்மனம்லேசானதுபோல்தோன்றியது.


குழந்தைகளேஉங்களின்குறைகளைமனம்விட்டுசொல்லுங்கள்அதைகேட்ககடவுள்மனமுவந்துஇங்கேவந்துள்ளார் ……! எனகூறசிலிர்ப்பாய்இருந்தது.


என்னைபோலவேகீர்த்தனாவும்தடுமாறியிருக்கவேண்டும்அதனால்அவளும்பேசாமல்இருந்தாள்.


என்னகுழந்தைகளேகடவுளிடம்உங்கள்குறைகளைகூறஎன்னதயக்கம்….? எனமீண்டும்சொல்ல


சுதாரித்தகீர்த்தனாமுதலில் ” ஐயாஎன்ஜாதகத்தில்தோஷம்இருப்பதாககூறுகிறார்கள்எனஆரம்பித்துசரளமாய்எல்லாவற்றையும்சொல்லதொடங்கினாள். அவரின்கண்களிலிருந்துவந்தகாந்தஅலைஏதோஅவரிடம்பலவருடங்கள்பழகியதுபோல்உணர்வைஏற்படுத்தியது. அதனாலேயோஎன்னவோகீர்த்தனாதன்மனதில்உள்ளஅனைத்தையும்கொட்டினாள். சுகுமாருக்காகஏங்கியதையும்அதற்காகஅப்பாவிடம்கெஞ்சியதையும்கூடதெளிவாய்சொன்னாள்.


பின்அவளின்ஜாதகத்தைஎடுத்துசற்றுநேரம்பார்த்தவர்முகத்தில்சந்தோஷத்தைகாட்டினார்.


”ஆஹா….! மிகஅருமையானஜாதகம்…..! என்றவர்


” கவலைபடாதேகுழந்தாய் ….வெண்நிலவைகருமேகங்கள்சூழ்ந்துள்ளதுபோல் …தற்போதுசிலதீயசக்திகள்கொண்டகிரகங்கள்உன்ஜாதகத்தைசூழ்ந்துள்ளன…..அவைகளின்சக்தியைகடவுள்கிருபையால்எளிதில்அழித்துவிடலாம்….! எனமிகவும்கவர்ந்திழுக்கும்புன்னகையோடுகூறிவிட்டுஎன்னைநோக்கினார். பின்நானும்என்கஷ்டங்களைஒன்றுவிடாமல்தயக்கமின்றிகூறிமுடித்தேன்.


என்ஜாதகத்தையும்எடுத்துஅதேபோல்சற்றுநேரம்பார்த்தவர்புன்னகையோடுஉனக்குசிங்ககுட்டிபோல்ஒருஅழகானமகன்பிறப்பான் …..படிப்பிலும்குணத்திலும்தலைசிறந்தவனாகவிளங்கிஉயர்பதவிகளைவகிப்பான்எனகூறஎன்மனம்மகிழ்ச்சியில்தத்தளித்தது. பின்இரண்டுஜாதகங்களையும்அருகில்சிறியதாய்இருந்தசாமியின்பாதங்களில்வைத்துவிட்டுகண்களைமூடிதியானம்செய்யதொடங்கினார். அவரின்செயல்களும்காந்தம்கலந்தகனிந்தபேச்சும்மனதில்நம்பிக்கையையும்நிம்மதியையும்கொடுத்தன.


சுமார்ஐந்துநிமிடம்அசையாமல்தியனத்தில்இருந்தவர்பின்மெல்லகண்விழிக்கமுகம்லேசாய்வாடியதுபோல்இருந்தது. உடன்எங்கள்ஜாதகங்களையும்வேறுசிலபுத்தகங்களையும்விரித்துவைத்துபேப்பரில்கணக்குகள்போடஆரம்பித்தார். சிறிதுநேரத்தில்அவரின்முகம்மிகவும்வாடிஇருண்டுபோனது.


”குழந்தைகளேதீயசக்திகொண்டகிரகங்கள்வெற்றிபெற்று, எங்கேஉங்கள்வாழ்க்கையைபாழடித்துவிடுமோஎன்றபயம்எனக்குஇப்போதுவருகிறதுஎன்றார்மிகவும்சோகமாய்.


ஏன் …? அப்படிசொல்கிறீர்கள்ஐயா….! என்றேன்அவசரமாய்.


அவைகள்மிகவும்வலுப்பெற்றுள்ளதால்கடுமையானபரிகாரம்செய்யவேண்டியுள்ளது, அதுமட்டுமில்லாமல்பரிகாரம்செய்யபலவகைகளிலும்தடையாய்நிற்கின்றனஎன்றார்.


ஐயா..நீங்கள்தானேசற்றுமுன்ஜாதகத்தில்பலன்நன்றாகஉள்ளதாய்கூறினீர்கள்..இப்போதுஎன்னவாயிற்று….? என்றாள்கீர்த்தனா.


உண்மைதான்குழந்தாய்…….இந்தகடும்பரிகாரங்களைசெய்தால்பலன்நிச்சயம், ஆனால்இதைசெய்வதற்குஉங்கள்இருவருக்கும்மிகுந்தமனோதிடமும்உறுதியும்வேண்டும்என்றார்.


கண்டிப்பாய்உறுதியோடுஇருப்போம்…! எனகீர்த்தனாகூற, அவளுக்கும்இதில்முழுநம்பிக்கைவந்துவிட்டதைபுரிந்துகொண்டேன்.


குழந்தைகளேஇந்ததீயகிரகங்கள்பகலில்மிகவும்வலுவுடனும்இரவில்பலவீணமாயும்இருக்கும்அதனால்இந்தபரிகாரத்தைஇரவுஒன்பதுமணிக்குமேல்தான்செய்யமுடியும். நீங்கள்சொன்னதிலிருந்துஉங்களுடன்ஆண்துணைவரமுடியாதுஎன்பதைஉணர்ந்துள்ளேன், அதனால்தான்மிகவும்வருந்துகிறேன்.


அப்படியில்லையென்றால்நான்குவருடங்களுக்குபின்கிரகங்களின்இறுக்கம்குறையவாய்ப்புள்ளதுஅப்போதுபகலில்செய்யலாம்என்றபடிகீர்த்தனாவின்கண்களைசொகத்தோடுகாந்தம்கொண்டஈர்ப்புபார்வைபார்த்தார்.


அதற்குள்எங்கள்வாழ்க்கைசீரழிந்துவிடுமே…..? என்றேன்


குழந்தைகளேஇனிநீங்கள்தான்முடிவுசெய்யவேண்டும்…! எனஎன்னைபார்த்தார்.


நான்அவளைபார்க்க, ”சம்மதம்செல்லிவிடலாம் ….! என்பதுபோல்முகத்தோற்றம்தெறிந்தது.


சரி..ஐயா …! என்றேன்.


உடன்அவர்முகத்தில்இதுவரைஇருந்தகவலைடக்கெனமறைந்துகாந்தபுன்னகையோடு


நல்லது….குழந்தைகளே …! பரிகாரம்மிகவும்கடுமையாகவும்ஆச்சாரமாயும்இருப்பதால்உங்கள்இருவரின்மாதநாட்களைசொல்லுங்கள்உடன்தேதியைகணித்துவிடலாம்என்றார்.


சற்றுதயங்கியபடிமாதவிலக்குநாளைநான்சொல்ல, அவளும்சொன்னாள்…. அவைகளைகுறித்துகொண்டவர்மீண்டும்கணக்குகள்போடதொடங்கினார். சற்றுநேரத்தில்இன்றிலிருந்து 12 நாள்கழித்துவரும்வளர்பிறைவெள்ளிக்கிழமைமிகவும்உகந்தநாள், அதனால்அன்றேவந்துவிடுங்கள்என்றார்.
சரி…! எனஇருவரும்தலையாட்ட


கடவுளின்கிருபைஉங்களுக்குஎப்போதும்கிடைக்கட்டும்…! எனகைகளைதூக்கிஆசீர்வாதம்செய்தார்.


இருவரும்எழுந்துவெளியேவர, அந்தஇளஞ்சாமியார்எங்களிடம்வந்துஅம்மா…! பூஜைபொருட்களுக்காகவும்தொடர்ந்துகடவுளுக்குதொண்டுசெய்யவும்தலைக்குஎழுநூறுரூபாய்அலுவலகத்தில்கட்டிவிடுங்கள்என்றார். பணத்தைகட்டியதும்ரோட்டிற்குவந்துசென்னைசெல்லும்பஸ்ஸில்அமர்ந்தோம். பேசாமல்சிந்தனையோடுவந்தகீர்த்தனாவிடம்
என்னடிஆச்சி ….. பிடிக்கலையா..! என்றேன்.


அதுக்கில்லை …எப்படிவருவதுனுயோசிக்கிறேன்என்றாள்.


அதெல்லாம்ஒன்றும்கஷ்டமில்லை ….! நான்திருச்சிஅம்மாவீட்டிற்குபோவதாய்சொல்லிவிட்டுவருவேன்…நீயும்என்னுடன்போவதாய்கூறிவிட்டுவா..! என்றேன். அருமையானயோசனைடிஎனஎன்னைபாராட்டினாள். பின்னர்இருவரும்அந்தஸ்வாமிகளைபற்றிபேசிகொண்டேவரகீர்த்தனாவுக்கும்இப்போதுமிகுந்தநம்பிக்கைவந்துவிட்டதைபுரிந்துகொண்டேன்.


அடுத்தநாள்வந்தரிசல்ட்எனக்குகுறைபாடுஇல்லைஎனகூறியது. அதைகொடுத்தநர்ஸ்
மேடம் … டாக்டர்உங்கள்கணவரைஅழைத்துவரும்படிகூறினார்என்றாள். சரி..! எனசொல்லிவிட்டுகிளம்பினேன். தங்களிடம்குறைவைத்துகொண்டுஎப்படியெல்லாம்பேசுகிறார்கள்எனநினைத்தபோதுமனம்மிகவும்வேதனைஅடைந்தது.


உடன்அதைமாமியார்முகத்தில்எரியும்படிகீர்த்தனாதிட்டினாள். பாவம்..! அப்படிசெய்தால்அவர்மனம்மிகவும்கஷ்டப்படும். இதமாகதான்அவர்அம்மாவுக்குகூடதெரியாமல்சொல்லிட்ரீட்மென்டுக்குஅழைத்துபோகவேண்டும்என்றேன். உன்னைமாதிரிஒருத்தியபாக்கறதுஅபூர்வம்னுநினைக்கிறேன்என்றாள்.


பரிகாரத்தைமுதலில்செய்துமுடிப்போம் ..அதனால்அப்புறம்எதுசெய்தாலும்நன்மையாகவேமுடியும்னுநினைக்கிறேன்என்றேன்.


அந்தவெள்ளிகிழமையும்வந்துவிடஅலுவலகவேலைமுடிந்ததும்இருவரும்வீட்டிற்குபோய்குளித்துவிட்டுதுணிகளைஎடுத்துகொண்டுகிளம்பினோம்.

அந்தவெள்ளிகிழமையும்வந்துவிடஅலுவலகவேலைமுடிந்ததும்வீட்டிற்குபோய்குளித்துவிட்டுதுணிகளைஎடுத்துகொண்டுகிளம்பவழியில்கீர்த்தனாவும்இணைந்துகொண்டாள். புத்தம்புதுமலராய்நீலக்கலர்சேலையில்தங்கசிற்பம்போல்ஜொலிக்கவந்துநின்றாள்.

சாமியாரின் காமவெறி – பாகம் 1!

Uploaded by: Raja vj00

Views:

Category: Tamil sex story

Share

Tweet